TEU ACAN AYA JUDULNA

Ku:

Yosep lesmana

dina buletin rimasi edisi II

Aya waruga anu ngeusian manah,

Pami siang sok rajeun janten lamunan,

Pami wengi pasti janten kembangna ngimpi,

Duka saha?...

Sareng duka kumaha lebetna raraosan anu ngagalura dina dada?

Pami emut gelenyu imutna,

Komo pami emut kana rindat socana

Matak kayungyun jalmi anu ngajak cumarita,

Saha atuh salira teh?

Ieu manah tos teu tiasa mangpalerkeunna,

Peurueum kadeuleu beunta karasa,

Nagkuban asa handapan nangkarak asa luhureun,

Da kumaha atuh

Bobot pangayon timbang taraju abot enteng aya di anjeunna,

Diri pribadi moal tiasa maksakeun sagala kahayang.

Ya alllah ieu perasaan teh tiasa laksana ka untun tipung ka anyam beas moal?

Da kasaha deui abdi muntang tulung iwal ti ka gusti.

Jantenkeun sagala cita-cita ka anjeunna

Tos teu kawasa nahan raraosan

Anu ngagulung dina kalbu,

Anu sumarambah dina bayah,

Anu sing seleket dina hate,

Sing sarenud dina kalbu.

Tos sering ieu raraosan teh dipangpalerkeun,

Malahan teu elat di bebenjokeun,

Tapi duka kumaha tos moal deui di leungitkeun dina emutan

Duka dugika iraha ieu diri tiasa nahan kana sagala rasa?

Tah ayeuna mah anu nulis nyuhunkeun pidu’ana kasadayana anu maca,

Muga-muga anu aya dina kereteg manah anu nulis

Sing enggal di bukakeun panto hate na.

Amin.....

Ieu lalampahan urang tutup

Ku Kembang Sinetik Sinebaran Sari Tutup Lawang Sigotaka

                                                                                                Ciputat,   Desember 2006